Autorem wystawy jest znany wileński fotografik Jerzy Karpowicz. Na wystawie zostało zaprezentowanych 48 jego zdjęć, prezentujące przepiękne krajobrazy rejonu solecznickiego, zabudowania starych wsi, wspaniałe zabytkowe kościoły, unikatowe pałacyki i kurhany, a przede wszystkim życie codzienne Polaków na Wileńszczyźnie. Na zdjęciach zostało przedstawione dziedzictwo kulturowe Ziemi Solecznickiej, bogate zasoby przyrodnicze oraz ludzie, żyjący i pracujący w tym uroczym zakątku Litwy.
Jerzy Karpowicz - to znany na Wileńszczyźnie i poza jej granicami rejestrator życia Polaków na Litwie. Jego prace niejednokrotnie były wystawiane w Polsce. Jego zdjęcia rozpoznaje się bezbłędnie: perfekcyjność wykonania i bardzo osobisty serdeczny stosunek do fotografowabego obiektu.
Rejon solecznicki – to uroczy zakątek południowo – wschodniej części Litwy. Jest to kraj zamieszkały w większości przez Polaków, dlatego kultura etnograficzna rejonu znacznie różni się od sąsiednich terytoriów. 79 proc. mieszkańców rejonu jest narodowości polskiej, 9,4 proc. mieszkańców stanowią Litwini, 5,8 proc. – Rosjanie, 3,8 proc. - Białorusini, 1,4 proc. – inne narodowości.
Piękne kościoły i pałacyki, kryjące legendy kamienie mitologiczne i starożytne kurhany, unikalne zabudowania starych wsi i urocze krajobrazy – to wszystko spotka na swoim szlaku podróżujący po rejonie solecznickim. Do zwiedzania tego regionu Litwy zachęcają licznie zgromadzone pamiątki architektoniczne i przyrodnicze. Dane statystyczne wskazują na istnienie 280 zabytków kultury, wśród których jest 13 kościołów, dwie cerkwie, kaplice, zabudowania dawnych dworów. Egzotyczną cechą turystyczą rejonu jest wschodnia granica Unii Europejskiej – granica Litwy z Białorusią.
Centrum rejonu – Soleczniki, miasto w odległości 45 km od Wilna. Od 1998 roku centrum miasta zdobi pomnik Adama Mickiewicza wzniesiony z okazji 200 rocznicy urodzin poety. Na solecznickim cmentarzu kościelnym 2 listopada 1821 roku będąc w gościnie u zaprzyjaźnionego księdza Adam Mickiewicz oglądał obrzęd Dziadów, który to później przedstawił w swoim słynnym poemacie.
W kartach historii rejonu solecznickiego znajdziemy wiele znanych nazwisk: Stanisław Jundziłł, bp Kłągiewicz, Tomasz Zan, Juliusz Słowacki, Antoni Edward Odyniec, Paweł Brzostowski, Mikołaj Mianowski, Wawrzyniec Puttkamer.
Na początku XXI wieku w rejonie solecznickim możemy podziwiać architekturę minionych wieków. W dobrym bądź dostatecznym stanie do naszych dni zachowały się pałacyki w Solecznikach, Jaszunach, Hornostaiszkach, Wilkiszkach.
Nieodłączną częścią dziejów Ziemi Solecznickiej jest też XVIII - wieczny Pawłów, słynący ze swojej demokratycznej historii. Republika Pawłowska - minipaństewko nad Mereczanką nie miało analogii w ówczesnej Europie Wschodniej. Jej założyciel Paweł Brzostowski w 1767 roku zniósł tu pańszczyznę i zastapił ją czynszem. Republika posiadała swoją konstytucję, parlament, wojsko, szkołę dla chłopskich dzieci, kasę wzajemnej pomocy. W tymże roku Sejm Rzeczypospolitej zatwierdził reformy przeprowadzone w Republice Pawłowskiej.
Najcenniejsze krajobrazy rejonu znajdują się w Dziewieniskim Historycznym Parku Regionalnym i Rezerwacie Krajobrazowym Szorkajcie. Cenne kompleksy naturalne są chronione w rezerwatach hydrograficznych Solczy i Wisińczy, w Nowokuńskim Rezerwacie Geologicznym, Ażubalskim Rezerwacie Pedologicznym, Szylińskim Rezerwacie Botanicznym i Popiskim Rezerwacie Ornitologicznym.
Charakterystyczną cechą rejonu solecznickiego jest jego zalesienie. Lasy zajmują 43,77 proc. terytorium rejonu, co 1,5 razy przewyższa średnie zalesienie na Litwie. Toteż czyste powietrze doda energii każdemu turyście zarówno na trasie turystycznej, jak też podczas podróży wodnych. Miłośników spływów kajakowych czekają szemrzące wody Mereczanki i Wersoki, zimne potoki Solczy oraz kręte nurty Wisińczy.
