22 listopada zagościł w wyszkowskiej bibliotece Ilia Balandiuk-Opaliński - neurofizjolog, specjalista z elektroencefalografii i elektromiografii, obecnie pracujący w poradni neurologicznej Gajda-Med w Pułtusku.
Doktor Balandiuk-Opaliński pochodzi z ukraińskiej Winnicy, tam też skończył studia medyczne i zdobywał doświadczenie zawodowe. Jego rodzina nie odcięła się od polskich korzeni, dziadek nosił nazwisko Opaliński. Poza zainteresowaniami zawodowymi i ściśle medycznymi, doktor Balandiuk-Opaliński interesuje się również historią, archeologią i etnografią. Te szczególne zainteresowania przyczyniły się do napisania przez niego książki zatytułowanej „Ewolucja człowieka oczami neurofizjologia klinicznego”, wydanej w ubiegłym roku nakładem Wydawnictwa Poligraf.
„Książka ta – czytamy we wstępie - oferuje czytelnikom uzupełnienie aktualnej teorii ewolucji człowieka w odniesieniu do czasu, kiedy nasi przodkowie nie przekształcili się jeszcze w naczelne w nowoczesnym znaczeniu tego słowa.
Pierwsze rozdziały poświęcone są wymarłym stworzeniom, z których wyewoluował człowiek i niektórym z obecnych potomków nieistniejących dziś zwierząt. Druga część zawiera wyjaśnienia oparte na aktualnej wiedzy naukowej, moich własnych obserwacjach jako neurologa i wnioskach wyciągniętych z przeprowadzonych przeze mnie badań neurofizjologicznych”.
Doktor Balandiuk-Opaliński pochodzi z ukraińskiej Winnicy, tam też skończył studia medyczne i zdobywał doświadczenie zawodowe. Jego rodzina nie odcięła się od polskich korzeni, dziadek nosił nazwisko Opaliński. Poza zainteresowaniami zawodowymi i ściśle medycznymi, doktor Balandiuk-Opaliński interesuje się również historią, archeologią i etnografią. Te szczególne zainteresowania przyczyniły się do napisania przez niego książki zatytułowanej „Ewolucja człowieka oczami neurofizjologia klinicznego”, wydanej w ubiegłym roku nakładem Wydawnictwa Poligraf.
„Książka ta – czytamy we wstępie - oferuje czytelnikom uzupełnienie aktualnej teorii ewolucji człowieka w odniesieniu do czasu, kiedy nasi przodkowie nie przekształcili się jeszcze w naczelne w nowoczesnym znaczeniu tego słowa.
Pierwsze rozdziały poświęcone są wymarłym stworzeniom, z których wyewoluował człowiek i niektórym z obecnych potomków nieistniejących dziś zwierząt. Druga część zawiera wyjaśnienia oparte na aktualnej wiedzy naukowej, moich własnych obserwacjach jako neurologa i wnioskach wyciągniętych z przeprowadzonych przeze mnie badań neurofizjologicznych”.
